بخش بیست و دوم: عبارات پرسشی در زبان هندی
در این درس به برخی از «عبارات پرسشی» و «نحوهی پرسشی کردن جملات و عبارات در زبان هندی» میپردازم و سعی میکنم با بیان مثالهایی شما را با نحوهی استفاده از این کلمات پرسشی در زبان هندی آشنا کنم.
کیا : Kyaa : چه، آیا
کلمهی کلیدی Kyaa یکی از کلمات پر کاربرد برای سوالی کردن جملات است.
مثال:
Aapkaa naam pooja hai
آپکا نام پوجا هِ.
اسم شما پوجا هست.
حالا عبارت فوق را به دو صورت سؤالی میکنم:
1) آیا اسم شما پوجاست؟
Kyaa aapkaa naam pooja hai
کیا آپکا نام پوجا هِ؟
2) اسم شما چیست؟
Aapkaa naam kyaa hai
آپکا نام کیا هِ؟
در دو مثال فوق دیدید که به وسیلهی Kyaa به راحتی جمله، حالت پرسشی پیدا کرد.
سِب : Seb : سیب
مثال:
Ye seb hai
یه سِب هِ.
این سیب است.
حالت پرسشی عبارت فوق:
Ye kyaa hai
یه کیا هِ؟
این چیست؟
Kyaa ye seb hai
کیا یه سِب هِ؟
آیا این سیب است؟
مثال:
Tum khaa rahaa ho
توم خا رَها هُ.
تو در حال خوردنی.
حالت پرسشی:
Tum kyaa khaa rahaa ho
توم کیا خا رَها هُ.
تو درحال خوردن چه هستی؟
Kyaa tum khaa rahaa ho
کیا توم خا رَها هُ؟
آیا شما در حال خوردنی؟
مثال:
Tum biryaani khaaoge
توم بیریانی خائُگِ.
توم بریانی خواهی خورد.
حالت پرسشی:
Tum kyaa khaaoge
توم کیا خائُگِ؟
تو چه خواهی خورد؟
Kyaa tum biryaani khaaoge
کیا توم بیریانی خائُگِ؟
آیا تو بریانی خواهی خورد؟
در ادامهی با کلمهی کلیدی و پرسشی Kaun آشنا خواهیم شد.
کُون/ کُن : Kaun : چه کسی(کی)
مثال:
Tum kaun ho
توم کُون هُ؟
تو چه کسی(کی) هستی؟
Aap kaun hain
آپ کُون هه؟
شما چه کسی(کی) هستید؟
Main kaun hoon
مِ کُون هوو؟
من چه کسی هستم؟(من کیام؟)
Woh kaun hai
وُه کُون هِ؟
او کیست؟
Kareena kaun hai
کارینا کُون هِ؟
کارینا کیست؟
Meraa dost kaun hai
مِرا دُست کُون هِ؟
دوست من کیه؟
Ajay kaa dost kaun hai
آجِی کا دُست کُون هِ؟
دوست آجی کیه؟
Kaun aa rahaa hai
کُون آ رها هِ؟
چه کسی داره میاد؟ (مذکر)
Kaun jaa rahi hai
کُون جا رهی هِ؟
چه کسی داره میره؟ (مؤنث)
Kaun aayaa
کُون آیا؟
چه کسی آمد؟
Kaun gayaa
کُون گَیا؟
چه کسی رفت؟
Kaun so rahaa hai
کُون سُ رها هِ؟
چه کسی خوابیده؟
Kal kaun aayegaa
کَل کُون آیِگا؟
فردا چه کسی میآید؟(خواهد آمد)
Kal kaun jaayegaa
کَل کُون جایِگا؟
فردا چه کسی میرود؟(خواهد رفت)
Hindi kaun sunegaa
هیندی کُون سونِگا؟
چه کسی هندی گوش میدهد؟(خواهد داد)
دو کلمهی پرسشی دیگر کلمات Kab و Kahaan هستند.
کَب : Kab : چه موقع، چه وقت، کی
کَها(ن) : Kahaan : کجا
نکته: در عبارت Kahaa با تلفظ «کَها(ن)» حرف «ن» گنگ تلفظ میشود. به همین دلیل من حرف «ن» را داخل پرانتز قرار دادم و در نمایش لاتین آن را به صورت Kahaa خواهم نوشت و در نمایش فارسی آن را به صورت «کها» یا «کها(ن)» استفاده خواهم کرد.
حالا در زیر به مثالهایی حاوی کلمهی پرسشی Kab اشاره میکنیم:
مثال:
Holi kab hai
هُلی کَب هِ؟
هولی(جشن هولی) چه موقع هست؟
چوتّی : Chutti : تعطیل، تعطیلی
شادی: Shaadi : عروسی، ازدواج
Chutti kab hai
چوتّی کَب هِ؟
تعطیلی چه موقع هست؟
Shaadi kab hai
شادی کَب هِ؟
عروسی چه موقع هست؟
Tum ghar kab aate ho
توم گَر کَب آته هُ؟
تو چه موقع به خانه میآیی؟
نکته: ممکن است در مثالهای بالا کلمهی Kab جابجا شود و باید دقت کنید که به طور کلی بار معنایی یکسان خواهد بود و جملهی مورد نظر صحیح است. مثلاً حالات زیر مثالهای فوق هستند که Kab را در آنها جابجا کردهایم، ولی به طور کلی معنی یکسانی داریم:
Kab holi hai?
Kab chutti hai?
Kab shaadi hai?
Kab tum ghar aate ho?
Tum kab ghar aate ho?
مثالهایی حاوی کلمهی پرسشی Kahaa:
Aap kahaa hain
آپ کَها هه؟
شما کجا هستید؟
Tum kahaa ho
توم کَها هُ؟
تو کجایی؟
Main kahaa hoon
مِ کَها هوو؟
من کجا هستم؟
Tum kahaa jaa rahaa ho
توم کَها جا رَها هُ؟
تو داری کجا میری؟
Delhi kahaa hai
دیلّی کَها هِ؟
دهلی کجاست؟
نکته: برای کلمهی پرسشی Kahaa هم مانند کلمهی پرسشی قبل، ممکن است جابجاییهایی مشاهده کنید که به صورت کلی صحیح است و بار معنایی یکسانی را میرساند. در زیر مثالهای بالا را با حالت دیگری نمایش میدهم که معنای یکسانی را میرسانند:
Kahaa hain aap?
Kahaa ho tum?
Kahaa hoon main?
Kahaa tum jaa rahaa ho?
Kahaa hai Delhi?
- دستهبندی:
- آموزش زبان هندی
سلام در صورتی که ندادیم فرد مقابل مذکر است یا مونث چه میگیم؟ برای مثال وقتی میگیم Kaun jaa rahi ha، اگر مطمئن نباشیم که فرد مقابل مونث است یا خیر چه میگیم؟ خیلی ممنون
پاسخ به دیدگاه Maral Dian
سلام در صورتی که ندادیم فرد مقابل مذکر است یا مونث چه میگیم؟ برای مثال وقتی میگیم Kaun jaa rahi ha، اگر مطمئن نباشیم که فرد مقابل مونث است یا خیر چه میگیم؟ خیلی ممنون
سلام در این موارد معمولاً میشه از حالت جمع مذکر استفاده کرد و یا حالت مذکر.
پاسخ به دیدگاه احسان رضوی