بخش شانزدهم: افعال و زمان‌ها در زبان هندی
از این به بعد قصد داریم در مورد افعال و زمان‌ها و نحوه‌ی ساختن افعال در زمان‌های گوناگون بحث کنیم. پس ابتدا در این درس دو چیز بسیار ساده را خواهیم آموخت.
1- تشخیص مصدر.
2- تشخیص ریشه‌ی فعل از روی مصدر.
مصدر: مصدر در زبان هندی همیشه به «نا Naa» ختم می‌شود.
مثال:
جانا : Jaanaa : رفتن
بُلنا : Bolnaa : گفتن
ریشه: اگر «Naa» را از انتهای مصدر حذف کنیم، ریشه‌ی فعل به دست می‌آید.
مثال:
مصدر: Jaanaa
Jaa + naa = Jaanaa
حال اگر «Naa» را از مصدر حذف کنیم «Jaa» باقی می‌ماند:
جا : Jaa : برو
مصدر: Bolnaa
Bol + naa = Bolnaa
حال اگر «Naa» را از مصدر حذف کنیم «Bol» باقی می‌ماند:
بُل : Bol : بگو
مثال‌های بیش‌تر:
آنا : Aanaa : آمدن
Aa + naa = Aanaa
ریشه:
آ : Aa : بیا
خانا : Khaanaa : خوردن
Khaa + naa = Khaanaa
ریشه:
خا : Khaa : بخور
چاهنا : Chaahnaa : خواستن
Chaah + naa = Chaahnaa
ریشه:
چاه : Chaah : بخواه
خریدنا : Kharidnaa : خریدن
Kharid + naa = Kharidnaa
ریشه:
خرید : Kharid : بخر
بَنانا : Banaanaa : ساختن
Banaa + naa = Banaanaa
ریشه:
بَنا : Banaa : بساز
دِکنا : Dekhnaa : دیدن
Dekh + naa = Dekhnaa
ریشه:
دِک : Dekh : ببین
حال که یاد گرفتیم چگونه ریشه را از مصدر به دست بیاوریم، قصد داریم از طریق ریشه‌ی به دست آمده زمان حال(مضارع) را ایجاد کنیم و جملات با زمان حال بسازیم.
اجازه دهید قبل از هر چیز افعال «هستم، هستی، هست، هستیم، هستید، هستند» را در قالب یک مثال، برای حالت مفرد و جمع بررسی و صرف کنیم.
صرف برای حالت مفرد:
Main hoon
مِ هوو.
من هستم.
Tu hai
توو هِ.
تو هستی.
Woh hai
وُه هِ.
او هست.
صرف برای حالت جمع:
Hum hain
هَم هه.
ما هستیم.
Tum ho
توم هُ.
شما هستید.
Woh hain
وُه هه.
آن‌ها هستند.
نکته: برای ساخت زمان حال(مضارع) با توجه به نیاز، یکی از سه پسوند Taa، Ti یا Te را به ریشه اضافه می‌کنیم.
برای مفرد مذکر : Taa
برای مفرد مؤنث و جمع مؤنث : Ti
برای جمع مذکر: Te
نکته: پسوندهای فوق را می‌توان در فارسی معادل پیشوند «می» دانست.
یک مثال مرحله به مرحله‌ی ساده:
مصدر: Jaanaa به معنی «رفتن»
ساختار: Jaa + naa
ریشه: Jaa به معنی «برو»
حالت مضارع(مثلاً برای مفرد مذکر، اول شخص): taa + ریشه
پس می‌شود: Jaa + taa
نتیجه: Jaata به معنی «می‌روم»
نکته: ساختار زیر را می‌توانید به عنوان ساختار کلی برای ساخت جملات در زمان حال(مضارع) در نظر بگیرید(از چپ به راست بخوانید):
فعل + taa + ریشه : زمان حال(مفرد مذکر)
فعل + ti + ریشه : زمان حال(مفرد مؤنث و جمع مؤنث)
فعل + te + ریشه : زمان حال(جمع مذکر)
مثال:
حال در قالب یک مثال، مصدر Dekhnaa به معنی «دیدن» را در نظر می‌گیریم و مرحله به مرحله تمامی حالات مفرد و جمع را برای مذکر و مؤنث ایجاد می‌کنیم تا به صورت عملی این کار را تمرین کرده باشیم.
پس هدف ما ایجاد افعال «می‌بینم، می‌بینی، می‌بیند، می‌بینیم، می‌بینید، می‌بینند» برای جنس مذکر و مؤنث است.
مصدر: Dekhnaa (دیدن)
ساختار: Dekh + naa
ریشه: Dekh (ببین)
زمان حال: Dekh + taa/ti/te
مفرد مذکر
می‌بینم : Main dekhtaa hoon
می‌بینی : Tu dekhtaa hai
می‌بیند : Woh dekhtaa hai
مفرد مؤنث
می‌بینم : Main dekhti hoon
می‌بینی : Tu dekhti hai
می‌بیند : Woh dekhti hai
جمع مذکر
می‌بینیم : Hum dekhte hain
می‌بینید : Tum dekhte ho
می‌بینند : Woh dekhte hain
جمع مؤنث
می‌بینیم : Hum dekhti hain
می‌بینید : Tum dekhti ho
می‌بینند : Woh dekhti hain
تمرین: تمامی حالات «مفرد و جمع را برای مذکر و مؤنث» برای مصدر Banaanaa به معنی «ساختن» در زمان حال ایجاد کنید.
- دسته‌بندی:
- آموزش زبان هندی
صرف الله سه هوتاهه یعنی فقط از خدا هست یعنی هرچی فقط از خدا میسر میشه
پاسخ به دیدگاه محمد
با سلام و احترام. اگر مقدور هست لطفا این عبارت رو برام معنی کنین: "صرف الله سه هو تاهه" خیلی ممنون و متشکرم
پاسخ به دیدگاه دانا داودی